Toplu Taşıma Edebiyatı

Çoğunlukla 8:15'i kaçırıp, 8:30 Kabataş vapuruna binmeyedir isyanım,
vapur merdivenlerinin soğuk, nemli haline alışamadı bir türlü kıçım.

Vapurda insanlar okuyamasın diye minik minik, kargacık burgacık yazıyorum. Kalemim küçüldü, parmaklarım azaldı, defterim ufaldı, hayatım daraldı.

Büyüyen tek şeyse göbeğim tabi ki.

Negzel.

Uzun zamandır yazmıyorsam bir sebebi var.
Hayat dediğin döngüde az da olsa değişimler var.

Ulaşım; aynı vapur.
Sefer; 8:45 değil, 8:15
Yer; Nişantaşı değil, Balmumcu

Yani neymiş, 3'te 2'si değişmiş.

Ajans; kargaşa değil, huzur
Para; same
İş; tıkırında

Yani neymiş, 3'te 2'si değişmiş.

Yaza gelirken iş yükselişte, aşk da boktan imiş.

Ey 2010 yazı, bana göstereceğin 2 sırt sıvazlama, milyonlarca kalp kırıntısı mı imiş?


Git burdan.